Een behandeling met BEMER zorgt ervoor dat de banden snel herstellen

Op de eerste plaats maken we een onderscheid tussen een acute behandeling en een vervolgbehandeling. Een zwelling dient als eerste maatregel gekoeld te worden zodat deze minder wordt. Normaal gesproken blijken ca. 15 tot 20 minuten voldoende. Bovendien dient de gezwollen plek omhoog gelegd te worden. Hierdoor stroomt er minder bloed naar de betreffende plek en wordt de pijn snel minder. Daarnaast is het raadzaam een drukverband aan te leggen. 
Raadpleeg vervolgens een arts. Al is het alleen maar vanwege het feit, dat een leek bijvoorbeeld een gescheurde enkelband niet of nauwelijks kan onderscheiden van een verstuikte enkel of een opgerekte enkelband. Een arts kan bovendien bepalen of een operatie noodzakelijk is of dat de gescheurde band op traditionele wijze kan genezen zonder operatieve ingreep.
In het geval van een operatieve ingreep worden de betreffende banden weer aan elkaar gemaakt of eventueel vervangen door andere lichaamseigen pezen.
Bij een traditionele behandeling kan gedacht worden aan bewegingsoefeningen en krachttraining. Een steun- of gipsverband behoren eventueel ook tot de mogelijkheden.

Het genezingsproces van een gescheurde band vereist het nodige geduld, zowel bij een traditionele behandeling als bij een operatieve ingreep. In deze fase zijn niet alleen bewegingsoefeningen van groot belang, ook een betere doorbloeding speelt een belangrijke rol bij het genezingsproces.
Een betere doorbloeding zorgt er namelijk voor, dat het betreffende gebied beter voorzien wordt van voedingsstoffen. Hierdoor wordt de kans op een ontsteking minder. De fysische vasculaire therapie BEMER is hiervoor bijzonder geschikt. Deze therapie activeert de het zelfhelend vermogen van het lichaam en ondersteunt zo het herstel van wonden en ander letsel, waaronder gescheurde banden.

Door multidimensionale signalen wordt in het kader van een magneetveldtherapie een beperkte of verstoorde microcirculatie op effectieve wijze gestimuleerd en worden de belangrijkste lichaamseigen preventieve, regeneratieve en genezingsprocessen ondersteund. Het ondersteunende effect van de fysische vasculaire therapie BEMER bij het regeneratieve proces is meermaals wetenschappelijk aangetoond. De BEMER-therapie zorgt voor een verbeterde microcirculatie. Deze heeft op haar beurt een positief effect op het genezingsproces bij gescheurde banden, waardoor de lijdensweg flink verkort kan worden.

WETENSCHAPPELIJK BEWIJS VOOR DE EFFECTIVITEIT VAN FYSISCHE VASCULAIRE THERAPIE BEMER

In talloze wetenschappelijke artikelen en observatiestudies is de effectiviteit van de fysische vasculaire therapie BEMER duidelijk aangetoond. Zo kon aangetoond worden dat het weefsel tot wel 30 procent meer zuurstof opnam.
Juist dit is het doorslaggevende effect van fysische therapie, ook bij een verstoord regeneratief vermogen. Het is niet overdreven om te stellen dat de fysische vasculaire therapie BEMER een mijlpaal vormt binnen de fysische vasculaire therapie. De therapie zorgt namelijk voor een duidelijk betere doorbloeding en draagt daardoor bij aan het herstel en betere prestaties van de bloedvaten.

OVER GESCHEURDE BANDEN

Gescheurde band aan het bovenste spronggewricht
Het bovenste spronggewricht van de enkel verbindt de voet en het onderbeen met elkaar. Dit gewricht wordt door meerdere banden op zijn plek gehouden. De buitenste band bestaat uit drie onderdelen. Als eerste lopen er banden van het kuitbeen naar het sprongbeen en het hielbeen. Bovendien loopt er een band van de onderzijde van het scheenbeen naar het kuitbeen. Een gescheurde enkelband hoort tot de meest voorkomende sportblessures (ongeveer 20% van alle sportblessures). De meeste enkelbanden scheuren doordat de voet naar binnen knikt.

Gescheurde collaterale banden van de knie
Bij een scheuring van de collaterale kniebanden kan het gaan om de binnenste of de buitenste knieband. Uiteraard kunnen ook beide banden tegelijkertijd scheuren. Rond de knie bevinden zich naast spieren en pezen ook verschillende banden die voor de stabiliteit van het gewricht zorgen. Bij een scheuring van de collaterale kniebanden verliest het kniegewricht zijn stabiliteit. De collaterale banden scheuren dan meestal volledig door. Een snelle, plotselinge beweging van de knie is daarvoor meestal de oorzaak. De collaterale banden van de knie scheuren vaak tijdens het sporten. Maar ook mensen die minder bewegen en bovendien aan overgewicht lijden hebben een hoger risico om hun collaterale kniebanden te scheuren. Ook een slechte doorbloeding van het weefsel vormt een risico. Gescheurde collaterale banden aan de knie zijn bijzonder pijnlijk. Omdat gescheurde banden bloeden is het letsel ook aan de buitenkant goed zichtbaar. Door de scheuring stroomt bloed naar het weefsel rond het kniegewricht. Hierdoor zwelt de knie op en kleurt het weefsel blauw.

Gescheurde kruisbanden van de knie
De kruisbanden danken hun naam aan de wijze waarop zij bevestigd zijn: Ze kruisen elkaar. Hierbij gaat het om de voorste en buitenste kruisband. Ze verbinden het boven- en onderbeen in het kniegewricht. De voorste kruisband loopt vanaf de voorkant van het scheenbeen naar het naar buiten gelegen dijbeen, de achterste kruisband loopt vanaf de achterkant van het scheenbeen naar de binnenkant van het dijbeen. Daarbij heeft de voorste kruisband de taak om een voorwaartse beweging van het onderbeen ten opzichte van het dijbeen te voorkomen. De achterste kruisband voorkomt achterwaartse bewegingen van het onderbeen. Een plotselinge draaiende beweging van de knie wanneer het gewricht belast wordt vormt meestal de oorzaak voor een gescheurde kruisband. Gescheurde kruisbanden zijn een typisch voorbeeld van een sportblessure die ook zonder toedoen van bijvoorbeeld een tegenstander kan ontstaan.

Gescheurde gewrichtsband in de elleboog
De elleboog bestaat naast drie botten (spaakbeen, ellepijp en opperarmbeen) uit spieren, pezen en banden die alles bij elkaar houden. Fysiologisch gezien zorgt de elleboog voor de juiste positie van de hand en het dragen van lasten. Als gevolg van een blessure (bijvoorbeeld bij tennis- of golfspelers) kan een van de banden in de elleboog scheuren. Banden in de elleboog kunnen echter ook scheuren als gevolg van een valpartij met gestrekte arm of een val waarbij de elleboog een plotselinge draaiende beweging maakt. Daarnaast is het niet ongebruikelijk dat, naarmate de leeftijd vordert, pezen en banden spontaan scheuren als gevolg van normale slijtage van het gewricht. Dit geldt met name wanneer het weefsel gedurende langere tijd slechter doorbloed is. 

Gescheurde band in de duim
Een gescheurde band van de duim ontstaat vaak door uitoefening van een behoorlijke kracht, bijvoorbeeld wanneer de duim ernstig overstrekt wordt. Een dergelijke gescheurde band wordt ook wel “skiduim” genoemd, omdat deze blessure vaak optreedt na een valpartij tijdens het skiën. Daarnaast ontstaat een gescheurde duimband ook vaak bij balsporten als handbal en volleybal of bij vechtsporten. Wanneer iemand met zijn duim ergens aan blijft hangen, kan een van de banden tenslotte ook scheuren. Bij een gescheurde band aan de duim gaat het vaak om een van de collaterale banden. Een gescheurde duimband gaat gepaard met pijn en zwellingen ‒ vaak wordt er tijdens het moment dat de band scheurt een knakkend geluid waargenomen. Hierdoor is de duim niet meer zo stabiel als voorheen en buigt hij verder door dan normaal. De duim kan ook niet langer gebruikt worden om iets op te pakken. Een poging hiertoe veroorzaakt flink wat pijn.

Gescheurde band in het handgewricht
De verschillende botjes in de handpalm worden door een complex systeem van banden op hun plaats gehouden. Deze stabiliteit is nodig om een foute belasting van het gewricht te voorkomen, zodat de pols in iedere positie pijnvrij belast kan worden. Blessures aan de banden in de handpalm leiden tot instabiliteit en een vroegtijdige slijtage van de pols. De oorzaak van een gescheurde band in de handpalm is meestal een valpartij waarbij de val wordt opgevangen met de hand. Wanneer een gescheurde band in de handpalm niet behandeld wordt, kan dit structurele gevolgen hebben voor het gewricht en uiteindelijk zelfs leiden tot artrose van de pols. Een gescheurde band in het handgewricht gaat meestal gepaard met pijn in de pols en een gezwollen hand. De hand kan in dat geval zeer beperkt bewogen worden.